اسنابر (Snubber) در مدارات الکتریکی استفاده می‌شوند تا از جلوگیری از نوسانات و افزایش حمایت در مقابل استرس‌های ناخواسته یا افزایش ولتاژ‌ها کمک کنند.
یک اسنابر از ترکیب مختصات الکترونیکی همچون دیود‌ها، خازن و مقاومت تشکیل شده است. این عناصر به تنظیم نوسانات ولتاژ و جریان در مدار کمک می‌کنند.
در موتور‌ها و اینورترها، اسنابر‌ها به منظور کاهش اثرات جانبی ناشی از قطع و وصل سوئیچ‌ها و همچنین کنترل ولتاژ‌ها و جریان‌های ناخواسته استفاده می‌شوند. این کارها معمولاً با استفاده از دیود‌ها و خازن‌ها به صورت موثر انجام می‌شوند.
به عنوان مثال، وقتی یک سوئیچ خاموش می‌شود، انرژی ذخیره‌شده در عناصر الکترونیکی مدار ممکن است منجر به افزایش ولتاژ و جریان شود. اسنابر به کنترل این افزایش‌ها کمک می‌کنند و می‌توانند از خطرات مرتبط با آنها جلوگیری کنند.
به طور کلی، اسنابر‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: اسنابر جریان (Current Snubber) و اسنابر ولتاژ (Voltage Snubber). هرکدام از این دسته‌ها به منظور مقابله با اثرات جانبی و پیشگیری از ضررهای ناشی از تغییرات جریان و ولتاژ در مدارها استفاده می‌شوند.
البته، هر یک از این دسته‌ها نیز می‌توانند به زیر دسته‌های بیشتری تقسیم شوند، بسته به نوع و نیاز مدار مورد نظر.
اسنابر جریان (Current Snubber):
مقاومتی (Resistor Snubber): از یک مقاومت در مدار استفاده می‌کند تا اثرات جانبی جریان را مهار کند.
خازنی (Capacitor Snubber): با استفاده از یک خازن در مدار، اثرات جانبی جریان را کاهش می‌دهد.
اسنابر ولتاژ (Voltage Snubber):
دیودی (Diode Snubber): از یک دیود به منظور کنترل افت ولتاژ و مقابله با افزایش ولتاژ‌های ناخواسته استفاده می‌کند.
خازنی (Capacitor Snubber): با استفاده از یک خازن در مدار، اثرات ولتاژ ناخواسته را مهار می‌کند.
مقاومتی (Resistor Snubber): از یک مقاومت به منظور کاهش افت ولتاژ‌های ناخواسته استفاده می‌کند.
هرکدام از این دسته‌ها و زیر دسته‌ها بسته به نیازات و ویژگی‌های مدار مورد استفاده قرار می‌گیرند.