مدارات تغذیه سوئیچینگ به مداراتی گفته می شود که با استفاده از یک یا چند کلید نیمه هادی ولتاژ مستقیم را به متناوب تبدیل می نمایند و عمده کاربرد آنها در تبدیل ولتاژ یا جریان و گاهی در تبدیل فرکانس است. معمولاً وقتی ولتاژ در دسترس، متفاوت با ولتاژ مورد نیاز است، نقش این مدارات پر رنگ می شود. در گذشته تنها راه حل برای تبدیل ولتاژ و جریان استفاده از ترانسفورماتور های هسته آهنی یا آلیاژهای آن بود، الزاماً باید برق ورودی این ترانس ها به صورت AC تامین می شد و معمولاً حجم و ابعاد و وزن آنها بسیار زیاد بود. اما با پیشرفت تکنولوژی ساخت نیمه هادی ها و افزایش توان و بازده کلید های نیمه هادی علم پاور الکترونیک روزبه روز کاربردی تر شد.

استفاده از نیمه هادی ها محدودیت استفاده از برق 50 یا 60 هرتز شبکه را از بین برد و امکان استفاده از فرکانس های بالاتر در مدار امکان پذیر شد. هسته های آهنی که تلفات فوکو و هیسترزیس بالایی داشتند جای خود را به هسته های جدیدی موسوم به فریت دادند. فریت ها که از اکسید آهن ساخته شدند تقریبا تلفات فوکو ندارند و تلفات هیسترزیس آنها نیزدر محدود فرکانس های چند ده کیلو هرتز قابل چشم پوشی است. از این رو امکان بالا بردن فرکانس و کاهش حجم مدار فراهم شد.

نوع مرسوم و کاربردی مدارات سوئیچینگ نوع تک سویچ آن است که بایک ترانس ایزوله ولتاژ مورد نظر را می سازد این نوع مدار به نام flyback شناخته می شود. شارژ موبایل و لپ تاپ از این نوع هستند همچنین مدار تغذیه اکثر دستگاه های الکترونیک از این نوع هستند. در اینورتر سینور (Sinver Inverter) نیز یک مدار فلای بک وجود دارد که ورودی آن 300 ولت مستقیم DC_Bus است و در خروجی چندین ولتاژ متفاوت برای تغذیه قسمت های مختلف دستگاه می سازد.